kastje

Het schiet al lekker op...nummer 15 is klaar, gemaakt van oude damast, stukje tafelkleed, vintage kralen en een antiek kantje rondom.

Geerfd kastje, was van mahonie, wel een beetje beschadigd hier en daar en nu forelgrijs geschilderd met Historverf.

Iedere schoolvakantie werd ik als kind vanaf een jaar of 7 uitbesteed aan mijn opa en oma A. die in een brugwachtershuis in Schelluinen woonden. Ik voelde me zeer vereerd dat ik uit logeren mocht maar verdenk er achteraf mijn moeder van dat het ook een beetje was om de rust weer te laten keren in ons gezin. ADHD bestond nog niet maar als het had bestaan was ik een potentiele klant geweest. Als ik me verveelde tijdens een logeerpartij vroeg ik of ik de kasten mocht gaan bekijken op zolder...d.w.z. ik wilde graag de inhoud van de 3 meidenkasten die op de overloop en in de slaapkamers stonden nader inspecteren want oma hield van verzamelen en de kasten zaten propvol schatten. Ik haalde er van alles uit...keek oma lief aan en probeerde af en toe een schat af te troggelen...dat lukte vaak en ik voel me er helemaal niet schuldig over want oma was nog veel erger dan ik. Zij troggelde bij mij de schatten af die ik uit het huis van mijn andere oma H. had meegekregen. Zo was er bijvoorbeeld het antieke koperen familie veger en blik dat ik had gekregen van oma H. van vaders kant. Na lang aarzelen-het was immers al decennia in de familie- gaf ze mij na enig zeurwerk van mijn kant het veger en blik mee. Waarschijnlijk bedoeld om de in de kiem aanwezige huishoudelijke capaciteiten wat te stimuleren. Toen oma van moeders kant het veger en blik zag kon ze zich niet beheersen en schetste me voor wat een prachtig gezicht dat zou zijn aan haar schoorsteenmantel. Ik zwichtte toen ze bij ons logeerde en ze verstopte het onder haar kleding in haar koffer. Maanden later werd het veger en blik de aanleiding van een verschrikkelijk familiedrama. Mijn vader en moeder, mijn broertjes en ik kwamen Sinterklaasavond vieren bij oma A. van moederskant. Oma H. was ook meegekomen. We kwamen binnen, settelden ons rond de kolenkachel en daar prijkte (aan de stenen schoorsteenmantel schuin boven de kachel) in vol ornaat het koperen veger en blik dat schitterde als nooit te voren.

"Dat lijkt het veger en blik van mij wel stamelde" oma H. "Dat is het ook "zei oma A ....niet zonder enige trots maar wel geheel zonder schaamte.... Hierna volgden de gebeurtenissen elkaar razendsnel op. Mijn vader trok het veger en blik met spijker en al uit de schoorsteenmantel. Miste oma's nylonkousen op een haar na met de scherpe spijker....mijn broertjes begonnen te huilen..ik voelde me vuurrood worden van schaamte omdat ik het aan oma A. had gegeven. Mijn oma H. pakte haar spullen bij elkaar....gelukkig exclusief de pakjes die ze had meegebracht voor Sinterklaasavond.....en mijn vader en oma H wilden standtepede vertrekken. Dat ging zomaar niet...eerst moest Sinterklaasavond gevierd worden...om een lang verhaal kort te maken...Sinterklaasavond is nog nooit zo kort geweest..de pakjes werden razendsnel uitgepakt..gedichten werden weggemoffeld om thuis te lezen..er was geen pauze met chocolade melk en we togen na een half uur huiswaarts met veger en blik. Nooit meer Sinterklaas gevierd bij oma. Wel dertig jaar later het kastje geerfd waarin ik alle schatten had gevonden.